Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
| Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!
Я, один из немногих счастливчиков, кто может рассказать историю о своих приключениях в мире закладок и пунша, о том, как я в один прекрасный день купил героин и отправился в путешествие по метро в трущобы. А вам, мои друзья, вечно трезвые и скучающие, придется прочитать мой рассказ и понять, что в моей жизни есть место и для через косяк и для упороться.
Все началось с того дня, когда я решил наведаться к своему давнему знакомому в поисках новых ощущений. Мое сердце дрожало от предвкушения, когда я вошел в его подвал - святилище для настоящих ценителей закладок. Когда я увидел его, он выглядел как настоящий скуф. Он был облит гашом и пах адреналином. Я знал, что сегодня будет настоящий пир героина.
Стоило мне только упомянуть слово "закладки", как он достал свою секретную шкатулку. Внутри нее находился мой новый лучший друг - героин. Я не мог устоять перед его притягательностью и решил упороться так, что меня поймут только те, кто когда-то попадал на приход. Я просил его поставить закладку для меня - зарядить иглу, чтобы я смог попасть в тот сказочный мир, где все становится прекрасным.
И вот, с красными глазами от волнения, я пустился в путь. Метро было полно разных людей, но я был настолько занят своими мыслями о скором упоении, что не обращал на них внимания. Они плыли перед глазами, как марца, несущаяся по течению жизни.
Но вот мое путешествие по метро подходило к концу. Я спустился на последней станции и оказался в самых глубинах трущоб. Там, среди разбитого стекла и запаха бедности, я чувствовал себя по-настоящему свободным.
Одна нога в пропасть, другая на краю,
И никаких сомнений, все против тебя.
Иногда ты чувствуешь такую силу,
Что хочется сделать все, что дозволено.
Со звуками потрескивающего пунша, я наслаждался ароматом героина, который наполнял мое сознание. Весь мир казался ярче, звуки звучали нежнее, а я чувствовал себя бессмертным. Это был тот самый момент, когда тебя никто не может остановить.
Но, к сожалению, такие мгновения длится недолго. И я понимал, что должен остановиться.
Я покинул трущобы и отправился обратно в свою обычную жизнь. Я хотел стать лучше, чем скуф, который я был. Я хотел взять свою жизнь в свои руки.
| Жизнь до закладок |
Жизнь после закладок |
| Безрадостная |
Эмоционально насыщенная |
| Серая |
Яркая |
| Замкнутая |
Свободная |
Сегодня я понимаю, что мое путешествие по наркотикам было лишь временным угаром, который помог мне понять ценность трезвой жизни. Я просыпаюсь каждый день, радуясь новому дню и забывая про через косяк. Я осознал, что было необходимо пережить все это, чтобы понять, что настоящая жизнь дает нам гораздо больше возможностей и ощущений, чем любые наркотики.
Итак, друзья, я надеюсь, что моя история послужит вам уроком. Если вы когда-то задумываетесь о покупке закладки или гашиша, вспомните меня и задайте себе вопрос - стоит ли оно того?